Verslag Ereklas wedstrijd 20 mei te Meliskerke
Eerst een paar feiten:
-Totaal 37 klassewedstrijden gereden: -20x in 1e klas, 9x in ere klas, 6x tweede klas en 2x derde klas
-Hoogte punten:
Kampioen drietal: 2e klas 1980, 1e klas 1990 en 2e klas 2015
Reserve kampioen: 3e klas 1979, 1e klas 1981 en Ere klas 1987
-Dieptepunten: 1e klas 1999 en ere klas 2017
De afgelopen 40 jaar heb ik veel klasse wedstrijden gereden. Op bijna alle dorpen van Walcheren. Op een gegeven moment zwakken je prestaties af en ben je blij om op een lager niveau, wat hoort bij je leeftijd, te rijden. Gezellige dag en stiekem toch je best doen om toch zo hoog mogelijk te eindigen. Tot twee jaar terug! Kampioen worden in de tweede klas betekent het volgend jaar weer meedoen in de 1e klasse. Ja en dan wordt het toch wel weer spannender. Alles is weer wat serieuzer en je moet toch weer met z’n drieën een hoger gemiddelde halen.
Ook het 1e drietal weet in 2015 te promoveren naar de Ere klas. Een schitterende prestatie en een geweldig uitdaging voor Koen en Yorick. Maar ja er moet ook een derde man mee! Jan-Willem gaat in 2016 de strijd aan met een schitterend resultaat.
Op de afdelingswedstrijd in augustus 2016 krijg ik avonds te horen dat ik in 2017 mee moet met het drietal naar de Ere klas. Het zal toch geen waar zijn! Maar ja hoor “ik moet mee”. Het is niet dat mijn wereld instort maar ik weet wat dit betekent. Oefenen, oefenen en oefenen. Geen tijd is geen goede reden maar eigenlijk wil ik hier geen tijd meer voor vrijmaken. Ontspannen een wedstrijd rijden is wat ik nog wil en eigenlijk hoort een ere klas hier niet meer bij. Om mezelf af te melden vond ik flauw dus ik heb alles gedaan wat mogelijk was. Een hele winter heb ik in het weekend een rondje gedaan op Bella zodat ik niet stijf zou zijn. Laatste maand veel gelopen en diverse keren op het paard van Jan-Willem gereden waar ik ook de wedstrijd op zou rijden. Tevens een aantal weken vooraf een demonstratie gereden in Tholen zodat ik het paard gewend zou zijn.
Ik voelde mij net Silvester Stallone die als uitgerangeerde bokser zichzelf nog één keer moet bewijzen.
Tholen ging slecht met 16 van de 25 ringen. Ver onder het gemiddelde en natuurlijk voel je jezelf niet goed als je weet dat je een aantal weken later Ere klas moet rijden. Maar wie weet. Het oefenen op het paard ging steeds beter dus er was goede hoop.
Gelukkig wist ik dat zowel Koen als Yorick mij niet kwaad zouden aankijken als het niet zou lukken. Ook wist ik dat zij niet veel zouden missen maar in de Ere klas moet je het met z’n drieën doen. Een slechte rijder is fataal.
Zaterdag 20 mei vroeg uit de veren, benen insmeren tegen de stijfheid en met een goed humeur het paard bij Jan Willem ophalen. We waren goed op tijd in Meliskerke maar het parkeerterrein stond al helemaal vol en bijna iedereen was al vertrokken. Bij de wedstrijd aangekomen was een ieder al volop aan het inrijden. Tja en dan wordt je er nog een keer aan herinnerd! Dit is Ere klas. Top sport! Gezelligheid moet je hier niet zoeken maar gelukkig konden we het onder elkaar goed vinden.
Voor een tweede klas rijder ging het rijden bij mij matig maar voor in de Ere klas was het slecht !! Gelukkig waren er meerdere drietallen slecht zodat we niet alleen aan de onderzijde bungelden. Het was spannend tot de laatste beurt maar helaas de laatste ring moest ik ook laten hangen zodat we samen met Biggekerke 4 76 ringen staken en moesten kampen voor de laatste twee plaatsen.
Deze kamp wisten we dan gelukkig nog te winnen zodat we op de 12e plaats eindigden en volgendejaar weer moeten rijden in de 1e klas. Yorick stak 25 ringen, Koen 30 ringen en zelf en schamel aantal van 21. Koen wist de dag nog enigszins goed te maken door persoonlijk kampioen te worden. Hopelijk krijgt hij nog een keer de gelegenheid om deze prijs te winnen.
Eind augustus tijdens de afdelingswedstrijd zullen we zien wie volgend jaar als derde man mee zal gaan. Hopelijk een jong talent!
Kees Minderhoud
